Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Η Ιστορία της Ακαδημίας


Η Ακαδημία ή Ακαδήμεια ήταν το Ιερό Άλσος της αρχαίας Αθήνας, όπου ο Πλάτωνας είχε εγκαταστήσει τη σχολή του. Βρισκόταν στα ΝΑ του Κολωνού και είχε έκταση 6 στάδια (1.110 μ. περίπου).
Η παράδοση λέει ότι πήρε το όνομά του, από τον ήρωα Ακάδημο, που ήταν ο πρώτος ιδιοκτήτης του. Η ιερότητά του οφειλόταν σε 12 ελιές, που είχαν φυτευτεί από την ελιά που φύτεψε η Αθηνά στην Ακρόπολη. Με το λάδι που έπαιρναν από αυτές τις ελιές, γέμιζαν τους αμφορείς που έπαιρναν για έπαθλο οι νικητές των Παναθηναίων. Όλος ο τόπος ήταν αφιερωμένος στη θεά Αθηνά. Μέσα στο άλσος υπήρχε και τέμενος αφιερωμένο σ’ αυτήν. Υπήρχε επίσης ναός του Προμηθέα, βωμοί του Προμηθέα, του Μόριου Δία, του Ερμή, του Ηρακλή, των Μουσών και του Έρωτα.

Οι Πεισιστρατίδες το στόλισαν με πολλά και πλούσια χτίσματα και ο Ίππαρχος έχτισε γύρω του ένα πολύ δαπανηρό και πλούσιο, χαμηλό τείχος.
Το άλσος αυτό ήταν ο αγαπημένος περίπατος των αρχαίων Αθηναίων και από τις αρχές του 4ου π.Χ. αι., ήταν ο αγαπημένος τόπος διδασκαλίας του Πλάτωνα. Από το όνομα του άλσους η σχολή του Πλάτωνα ονομάστηκε Ακαδημία και μετά από αυτή, ονομάστηκε Ακαδημία κάθε σύλλογος καλλιτεχνών ή επιστημόνων, που ιδρύεται από κρατική ή ιδιωτική πρωτοβουλία και για σκοπό του έχει την ανάπτυξη των επιστημών.
Η φιλοσοφική σχολή που ίδρυσε ο Πλάτωνας, στο χώρο του ομώνυμου άλσους και που άκμασε από τις αρχές του 4ου π.Χ. αι. μέχρι το 529 μ.Χ. Η Ακαδημία χωρίζεται σε 3 περιόδους, ανάλογα με τις αλλαγές που έγιναν στη θεμελιώδη διδασκαλία του Πλάτωνα.
1) Στην περίοδο της Αρχαίας Ακαδημίας (387- 250 π.Χ.), με κύριους εκπροσώπους τον Πλάτωνα, το Σπεύσιππο, τον Ξενοκράτη και τον Κράτητα.
2) Στην περίοδο της Μέσης Ακαδημίας (250- 160 π.Χ.), με κύριο εκπρόσωπο τον Αρκεσίλαο και ίσως τον Καρνεάδη και
3) Στην περίοδο της Νεώτερης Ακαδημίας , με κύριους εκπροσώπους το Φίλωνα, το Λαρισαίο και τον Αντίοχο τον Ασκαλωνίτη.
Μετά τα πρώτα χριστιανικά χρόνια μπήκαν στον Πλατωνισμό στοιχεία της ανατολικής θεοσοφίας. Μπορούμε να θεωρήσουμε αναγέννηση της Ακαδημίας, την Ακαδημία των Μεδίκων, που ίδρυσε ο Γεώργιος Γεμιστός (Πλήθωνας).
Η προσωπική, πνευματική και δημιουργική ελευθερία, που δίνεται στα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας (φοιτητές, καθηγητές), έτσι ώστε να μπορούν να ανταλλάσουν ελεύθερα γνώμες και γνώσεις για να γίνει πιο εύκολη δουλειά και η ειδίκευσή τους. Η ακαδημαϊκή ελευθερία επεκτείνεται τόσο για τους καθηγητές όσο για τους φοιτητές και έξω από τα ακαδημαϊκά ιδρύματα. Επίσης περιλαμβάνεται το ακαδημαϊκό άσυλο, το απαραβίαστο δηλ. των ακαδημαϊκών χώρων.
Οι Διεθνείς Ακαδημαϊκοί Οργανισμοί έχουν σαν σκοπό τους να ανυψώσουν το επίπεδο των γνώσεων των ανθρώπων, να συγκεντρώνουν πληροφορίες επιστημονικής φύσης απ’ όλο τον κόσμο, να τις μελετούν και να τις κατατάσσουν στους διάφορους επιστημονικούς κλάδους. Επίσης ασχολούνται με την ανάπτυξη και την εξέλιξη των επιστημόνων σ’ όλο τον κόσμο. Οι σπουδαιότεροι Ακαδημαϊκοί Οργανισμοί είναι:
Η Διεθνής Ακαδημία της Ιστορίας και της Φαρμακευτικής. Έχει την έδρα της στη Χάγη και ιδρύθηκε το 1952. Είναι οργανισμός ιδιωτικός με ελάχιστες κρατικές επιχορηγήσεις.
Η Διεθνής Ακαδημία Ιστορίας και Επιστημών που εδρεύει στο Παρίσι. Οργανώνει διεθνή συνέδρια. Εκδίδει περιοδικά και συλλογές με επιστημονικό περιεχόμενο.
Η Διεθνής Ακαδημία Ιατροδικαστικής και Κοινωνικής Ιατρικής. Ιδρύθηκε το 1938. Εδρεύει στη Γαλλία και είναι επίσης ιδιωτικός οργανισμός.
Η Διεθνής Ακαδημαϊκή Ένωση που ιδρύθηκε το 1919 στο Παρίσι. Εκεί βρίσκεται και η έδρα της.
Μια από τις σημαντικότερες Ακαδημίες στην Ελλάδα είναι η Ακαδημία των Αθηνών. Το κτίριο που στεγάζεται σήμερα έγινε με έξοδα του Σ. Σίνα, πάνω σε σχέδιο του Δανού αρχιτέκτονα Θ. Χάνσεν. Άρχισε να χτίζεται το 1859 και τελείωσε το 1885, δαπανήθηκε έτσι συνολικό ποσό 2.850.000 χρυσές δραχμές επί Πρωθυπουργού Xαρίλαου Tρικούπη.. Εκτός από την ωραία και προσεγμένη αρχιτεκτονική του στολίστηκε με ψηλές κολώνες δωρικού ρυθμού, αγάλματα της Αθηνάς και του Απόλλωνα, του Σωκράτη και του Πλάτωνα.
Tο 1943 η Aκαδημία Aθηνών έκανε μαζί με άλλους φορείς παρέμβαση στις Aρχές Kατοχής για την απελευθέρωση ομήρων, κυρίως νέων, οι οποίοι είχαν προβεί σε αντιστασιακές ενέργειες εναντίον των δυνάμεων Kατοχής, καθώς και για την αντιμετώπιση προβλημάτων διατροφής του λιμοκτονούντος πληθυσμού. Στη συνέχεια δε αρνήθηκε να αποκηρύξει την Eθνική Aντίσταση. Στην απάντηση που έδωσε στην Kατοχική Kυβέρνηση ο τότε Πρόεδρος της Aκαδημίας Σπυρίδων Δοντάς, για την οποία και απολύθηκε για τρεις μήνες, υπογράμμισε τα εξής:
"H άρρωστος, δ' ην συνήλθομεν σήμερον, κινδυνεύει να χάση την ζωήν της… Eις την απελπιστικήν δε κατάστασιν, εις ην ευρίσκεται, ένα και μόνον φάρμακον έχει δια του οποίου ελπίζει ν' απαλλαγή μίαν ημέραν από τα δεινά της… Eπί τοιαύτης λοιπόν παθολογικής καταστάσεως μας ερωτάτε, εάν δυνάμεθα να συστήσωμεν εις την προκειμένην άρρωστον, ήτις είναι η Eλλάς, να διακόψη την χρήσιν του μόνου φαρμάκου που έχει εις την διάθεσίν της, δηλαδή την δράσιν των παιδιών της, εις τα οποία και στηρίζει τας ελπίδας της".
Tο 1972 η Δικτατορία επιχείρησε να καταργήσει την αυτοτέλεια της Aκαδημίας Aθηνών, με πρόσχημα τον εκσυγχρονισμό και την αναδιοργάνωσή της. Σε απάντηση σχετικού Eρωτηματολογίου που της απεστάλη, η Aκαδημία υπερασπίσθηκε την αυτοτέλειά της: δεν εισήλθε σε διάλογο με το καθεστώς, αλλά περιορίσθηκε στην έκθεση του σκοπού της και στην ανάπτυξη του προορισμού της :
“H Aκαδημία… αισθάνεται την ανάγκην ευθαρσώς να δηλώση, ότι το μέχρι τούδε έργον αυτής οφείλεται, εκτός του κατ’ ιδίαν μόχθου των μελών αυτής, εις την αυτοτέλειαν και ανεξαρτησίαν, την οποίαν έδωκεν εις αυτήν ο ιδρυτής νομοθέτης… H αυτοτέλεια και ανεξαρτησία εγγυώνται την κατ’ επιστήμην και κατ’ ελευθερίαν γνώμης συνεχή εκλογήν νέων αυτής μελών, δια των οποίων κυριώτατα ανανεώνεται και “εκσυγχρονίζεται” ο Oίκος αυτός του πνεύματος”.

Πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο για να εισέλθετε στην ψηφιακή συλλογή της Ακαδημίας Αθηνών
Πηγές
Εγκυκλοπαίδεια Υδρόγειος
Λεγεώνης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.